Mijn doelstelling was heel duidelijk en afgelijnd voor deze sessie. Ego death! Ik wou mijn identiteit tijdelijk oplossen om te doorleven wat er overschiet zonder Ego. Ik heb het gevoel dat dit niet gelukt is. En dat ik het nog maar eens zal moeten proberen. Dat neemt niet weg dat ik de ervaring wederom als uiterst waardevol ervaren heb. Het was heel anders dan de eerste keer. Het was fysiek heel zwaar en het voelde aan als een diepe karmische heling.
In het begin was er verwarring en tegelijk herkenning. Tijd is onbegrijpelijk geworden. Er is vertrouwen en curiositeit. Mijn ratio is nergens te bespeuren. Mijn lichaam ging constant in contractie en expansie. Ontspanning, inspanning. Heel veel input tegelijk. Tegenstrijdige emoties. De ruimte veranderd in een bos , het plafond opent zich. Een energetische lichtgevende hinde huppelt voorbij. De muur veranderd in een heelal. Ik zie een dansende shiva voor mij en hoor verschillende stemmen me toespreken. De stemmen voelen als entiteiten, Goden, oude indianen of sjamanen. Ze spreken in een onbegrijpelijk bezwerende slangentaal. Iemand naast mij in de ruimte panikeert. Marcel gaat er rustig naartoe en kalmeert hem. Hij riep uit: Help me, I’m dying! Ik was jaloers. De gedachte passeerde: “I want to be that guy! Ik was er gekomen om te sterven en de ironie wil dat het me niet lukt, hahahaha. Wat een kosmische grap.
De visuals waren weer heel mooi. Stralende pracht van transparante kleuren. Ik zie alex grey zijn “net of being” voor mijn ogen. Ik voelde meermaals een zacht briesje langs mijn huid. Sensueel. Kleuren zijn intens, geluiden zijn diep. Alles is een ademend kunstwerk van stralende pracht. Maar ik merk dat er nog steeds een besef is dat er een “ik” is die een ervaring heeft. Dat zou ik niet verwachten met een echte ego death.
De coming down duurt heel lang. Ik krijg nog een 2 uur durende lachkick van 23u-1u ‘snachts. Er is niets grappigs aan, het is een ontlading van de trip. S’morgens bij het wakker worden, probeert er een zwarte hand me te wurgen, gedurende een fractie van een seconde. Ik kijk er al niet meer van op. Het is niet beangstigend . Ik lach er even mee en neem er nota van.
Al bij al weer zeer waardevolle ervaring. Ik ben wederom heel dankbaar voor de schitterende begeleiding van Loes en Marcel. Ook al hebben we niet veel gepraat, jullie aanwezigheid is van onschatbare waarde. Het voelt heel fijn aan dat er mensen aanwezig zijn met ervaring, waar je alles aan kan vragen wat je nodig hebt, Dankjewel!