Wat is de exacte werking van magische truffels in het lichaam en de hersenen? Welke actieve stoffen zitten in truffels en hoe werken deze? Hoe lang duurt het voordat effecten inzetten? Hoe lang houden effecten aan? Wat is de werkingsverschil met andere psychedelica?
Zo’n beetje alle psychedelische effecten van truffels en paddo’s komen niet direct door psilocybine, maar door psilocine. In zowel paddo’s als truffels zit meestal meer psilocybine dan psilocine, maar psilocybine wordt in het lichaam grotendeels omgezet naar psilocine.
Eigenlijk zouden we psilocine dus als de belangrijkste werkzame stof moeten zien. De reden waarom psilocine zoveel effect heeft, is dat het moeiteloos de bloed-hersenbarrière passeert (veel makkelijker dan serotonine) en sterke invloed uitoefent op diverse serotonerge receptoren. Psilocybine zelf heeft nauwelijks directe invloed op deze zogenoemde 5-HT-receptoren.
Het effect van psilocine is dus dat je ervan gaat trippen. Dat komt doordat psilocine zich beter dan serotonine bindt aan de 5-HT2A-receptoren in de hersenschors, die verantwoordelijk zijn voor waarneming, zelfbesef en betekenisgeving.
Wat mensen tijdens een truffel- of paddobeleving ervaren, verschilt per persoon, maar er zijn duidelijke patronen die vaak terugkomen. Over het algemeen wordt de ervaring beschreven als een reis naar binnen, waarbij de grenzen tussen denken, voelen en waarnemen vervagen.
In de eerste fase ervaren veel mensen gevoelens van euforie, verwondering en verbondenheid. Kleuren lijken intenser, geluiden rijker, en patronen of vormen lijken te “ademen”. Tijd verliest zijn betekenis: minuten kunnen uren lijken en andersom. Vaak ontstaat er een gevoel van eenheid, alsof alles met elkaar verbonden is, wat gepaard kan gaan met diepe gevoelens van liefde, ontzag of dankbaarheid.
In de meer introspectieve fase verschuift de aandacht naar binnen. Oude herinneringen, emoties of overtuigingen kunnen opkomen en op een nieuwe manier worden begrepen. Voor sommigen voelt dit als een vorm van emotionele zuivering of inzicht, alsof de geest zichzelf opruimt. Sommigen spreken zelfs van “het ego dat oplost”. Dit is een toestand waarin het onderscheid tussen ‘ik’ en de wereld tijdelijk verdwijnt. Dat kan zowel bevrijdend als confronterend zijn.
Fysiek ervaren mensen vaak een aangename zachtheid of tinteling in het lichaam, een licht zweverig gevoel of golven van energie die door hen heen stromen. De ademhaling wordt vaak dieper, de hartslag iets trager, en het lichaam voelt ontspannen of juist vibrerend van levensenergie.
In de afrondende fase ervaren veel mensen een diepe rust, helderheid en een gevoel van hernieuwde verbinding met zichzelf en hun omgeving. De wereld lijkt dan vaak “nieuw” of “puurder”. Deze integratiefase is ook het moment waarop inzichten betekenis krijgen en kunnen worden meegenomen in het dagelijks leven.
Samengevat ervaren mensen onder invloed van psilocine een verruimd bewustzijn waarin emoties, waarnemingen en gedachten versmelten. De beleving kan variëren van speels en visueel tot diep therapeutisch en transformerend, afhankelijk van intentie, setting en begeleiding.
Naast de directe invloed op perceptie zorgt psilocine ook voor een tijdelijke toename van neuronale verbindingen. Dit verklaart waarom veel mensen na een truffel- of paddoceremonie spreken over inzichten, emotionele bevrijding en blijvende veranderingen in denken en voelen. In feite opent psilocine een ‘raam van flexibiliteit’ waarin oude patronen losser worden en nieuwe perspectieven kunnen ontstaan.
Hoewel het effect vaak als “hallucinerend” wordt omschreven, is het beter te spreken van een verruimde bewustzijnstoestand waarin het brein meer vrij associeert. Dat maakt psilocine niet alleen interessant voor spirituele of recreatieve doeleinden, maar ook voor therapeutische toepassingen, bij bijvoorbeeld bij depressie, angststoornissen of trauma.
Magische truffels bevatten meerdere actieve stoffen, waarvan psilocybine de bekendste is. Na inname wordt psilocybine door het lichaam omgezet naar psilocine, en het is deze stof die verantwoordelijk is voor de psychedelische effecten.
Na inname wordt psilocybine omgezet in psilocine, die zich vervolgens bindt aan de 5-HT2A-receptoren van serotonine in de hersenen. Deze binding leidt tot een tijdelijke verstoring van de normale communicatie tussen hersengebieden, wat zorgt voor:
Verhoogde hersenplasticiteit
Een vermindering van het default mode network (DMN), het deel van de hersenen dat betrokken is bij zelfreflectie, piekeren en ego-constructie
Nieuwe, ongebruikelijke verbindingen tussen hersengebieden, wat de basis vormt voor inzichten, creatieve gedachten en spirituele ervaringen
De pijnappelklier wordt vaak genoemd als energetisch centrum dat tijdens een truffeltrip extra actief zou kunnen zijn, wat kan bijdragen aan diepe spirituele ervaringen.
Naast psilocybine en psilocine bevatten truffels soms ook:
Baeocystine en norbaeocystine (minder goed onderzocht, maar vermoedelijk ook psychedelisch)
Kleine hoeveelheden MAO-remmende stoffen (afhankelijk van het soort truffel)
De eerste effecten treden doorgaans op binnen 30 tot 60 minuten na inname. Dit kan iets sneller gaan op een lege maag of bij vloeibare preparaten.
Een gemiddelde truffeltrip duurt 4 tot 6 uur, met een piek tussen de 1,5 en 3 uur. De ‘afterglow’, het nuchtere gevoel van helderheid en verbondenheid, kan dagen tot weken aanhouden.
LSD: langer (8-12 uur), analytischer en minder ‘aards’ dan psilocine.
MDMA: geen klassieke hallucinaties, meer empathisch en stimulerend, maar minder geschikt voor diepe introspectie.
DMT of ayahuasca: veel intenser en korter (bij DMT), spiritueel overweldigend en vaak visionair.
Ketamine: dissociatief, minder emotioneel, maar effectief bij depressie op andere wijze.
Psiloflora: truffels gecombineerd met passiebloem (milde MAO-remmer) zorgen voor een zachtere, gecontroleerde ervaring.
De psychedelische therapie die Triptherapie aanbiedt, is gebaseerd op deze neurochemische en spirituele werkingsprincipes. De combinatie van goede set en setting, voorbereiding, begeleiding en integratie is essentieel voor een veilige en waardevolle ervaring.
Een belangrijk aanvulling op hoe psilocine werkt is dat de blokkade van het default mode network niet willekeurig gebeurt. Dit netwerk is normaal zeer actief en verantwoordelijk voor zelfkritiek, ruminatie en het verdwalen in toekomstige zorgen. Door deze activiteit te verminderen, bieden truffels een ingang tot meer directe en zuivere waarneming.
Rond de timing van effecten is het ook van belang dat verschillende factoren dit kunnen beïnvloeden. Een volle maag vertraagt opname aanzienlijk, terwijl een lege maag de effecten sneller doen inzetten. Ook individuele verschillen in maagzuurgehalte en leverenzymen beïnvloeden hoe snel iemand de effecten voelt.
Wat betreft de duur: de afdaling van een truffeltrip is langzamer dan de aanloop. Hoewel de piek voorbij is na 3 uur, voelen veel mensen nog subtiele effecten na 6 uur. De 'afterglow' die dagen aanhoudt is niet zozeer de stof zelf, maar eerder de neurochemische en psychologische nawerking van die intense ervaring.
Over de vergelijking met andere psychedelica: wat interessant is dat LSD veel langer duurt maar minder lichaamsgericht is. Psilocine voelt meer 'lichamelijk' aan met warme golven en intense sensorische ervaringen, terwijl LSD meer mentaal en visueel is. MDMA heeft helemaal geen hallucinaties maar sterk empathische effecten. Deze verschillen maken dat elke stof unieke therapeutische mogelijkheden biedt.
De werkingsduur van psilocine is ook afhankelijk van de voorbereiding. Iemand in een rustig, voorbereid staat ervaart doorgaans diepere effecten dan iemand die onvoorbereid deelneemt. Dit onderstreept dat naast de chemie ook het psychologische en spirituele aspect van groot belang is voor hoe een sessie zich ontvouwt.