Inleiding
Met alle dank aan Marcel. Hij heeft mij op uitstekende wijze voorbereid op – en begeleid tijdens de trip.
In mijn hele leven stond en staat een enkele vraag centraal; wie ben ik werkelijk en wat is bewustzijn? Ik heb altijd gevoeld dat deze zogenaamde onbeantwoordbare vragen slechts een bevredigende reactie kunnen schenken als je de menselijke verbeeldingskracht minstens gelijk durft te stellen aan de supermachtige uiterlijke zintuiglijkheid. Met schilderijen, gedichten en dramatisch filosofische teksten heb ik geprobeerd (en blijf ik proberen) uitdrukking te geven aan de verbeelding van diepe kosmische verbondenheid. Daarnaast speelt een jeugdtrauma mee als drukmiddel om een diepere oorsprong van bewustzijn en werkelijkheid uit te beelden (en te beleven). Zingevingsvragen als traumatische ervaringen maakten mij altijd al nieuwsgierig naar bewustzijnverruimende middelen. Wietgebruik helpt mij ook om mijn verbeeldingen beter uit te drukken.
De trip
Ik doe zomaar een gooi en zeg dat 80 procent van de trip niet te vatten is. Dan rest mij 20 procent om te beschrijven. Direct na de trip heb ik een rode draad van impressies in steekwoorden genoteerd. Mijn tripbeleving volgt de muziek speellijst van Marcels mobieltje, zijn geurverspreidingen en zijn roterende licht/kleur sproeier.
Hieronder volgt dan in ruwe bewoordingen mijn verslagje. Daarna doe ik een poging te formuleren wat ik ervan heb geleerd of wijzer ben geworden.
‘’Een aanhoudend pulseren van prachtig gekleurde en golvende vormvelden die dan weer aanzwellen dan weer afnemen. Velden gevuld met ondoorgrondelijke figuren en tekens die zich doorlopend splitsen, samenvloeien, scheiden en vervolgens weer versmelten etc. Een ritmisch pompen en deinen van vloeibare fluwelen texturen in schitterend wisselende kleurenstromen met orgastische fonteinen van scharlaken en ultraviolet. Deze wisselstromen trekken samen en rijten zich open. Dan verschijnt een oneindige wervelkolom van reptielen die ontstaan uit een bodem van reeksen tandenrijen die weer wegebben. Ik zie de stervende draak die overgaat in het gelaat van erbarmen. Wat een majesteit in een stoet van uitlopende kleuren, een kosmische parade van vormen die tastend hun geboorte zoeken. Ze snakken ernaar om geboren te worden. In paleizen worden prinsen en prinsessen gegoten in goud en purper en dan gegeten en opgeslokt in de eeuwige cyclus van vertering. Ik zie U baarmoederlijke, moeder der genezende, moeder van de oerparing in uw heilig vormsel van purper.
Eventjes een korte rustperiode in de pulserende velden. Dan begint een nieuwe onrust. Op het grote bordspel duiken satertjes en clowns op – Micky Mouse-achtige figuren met gemene grimassen. Dan krioelen insecten in onrustige spleten en vissen en slangen haasten zich weg. De contouren van het wiegende roze karmijnrode veld veranderen in een sterk toenemend kleurpalet van bruintinten en donkergroen. Er dreigt iets nieuws te komen. Opnieuw wordt alles opgeslokt door een groot monster dat vervolgens weer oplost en zich omvormt in nieuwe formaties van genadige vormen. De cyclus blijft zich zo herhalen: gouden kinderen vervormen zich tot beesten, slokken op of worden opgeslokt en verteerd etc.
Conclusie
Ik duid de trip die ik heb gemaakt als een ontmoeting met de geschiedenis van mijn eigen lichaam dat natuurlijk een lichaam is als ieder levend wezen. Vermoedelijk biedt de trip de mogelijkheid om het oudste gedeelte van het brein te ontsluiten (het reptielenbrein). Mijn spijsvertering en wervelkolom vormden het raamwerk waarlangs de evolutie zich filmisch (in deelvisioenen) aan mij ontvouwde. Ik heb het afschuwelijke beest aanschouwd waar ik zelf deel van uitmaak en ben. Maar ik heb in de beleving van deze trip ervaren dat dit enorme beest (de evolutie) tegelijkertijd de diepste genade en mogelijkheid tot verdere groei is.
De dag na de trip besloot ik een wandelingetje te maken door Haarlem. Ik was niet van plan Teylersmuseum te bezoeken. Toch liep ik er spontaan naar toe. Voor ik het besefte stond ik oog en oog met essenties uit de trip: fossielen, skeletten, schelpen etc. Met name werd ik geraakt door de zogenaamde ammoniet. Onbewust teken en schilder ik mijn hele leven deze vorm. Wat ben ik blij mijn nieuwe ammonietenbewustzijn.
Enkele dagen na de trip heb ik een schilderij (crucifixion 26) gemaakt waarin ik mijn organische avontuur heb verwerkt. Je kunt het vinden op mijn account op Instagram.
Gijs Ambrosius
Edit door triptherapie
Het kunstwerk wat bij de trip hoort is hieronder afgebeeld. Ben je overigens benieuwd wat voor kunst Gijs Ambrosius nog meer maakt? Klik dan op een link van uw keuze:
