Meningeale monocyten en psychedelica zoals psilocybine

Meningeale monocyten zijn immuuncellen die zich rond de hersenvliezen (de meningen) bevinden. Onder normale omstandigheden fungeren ze als bewakers op de grens van het brein, maar bij chronische stress of ontsteking migreren ze vanuit de milt en bloedbaan naar de hersenvliezen. Daar produceren ze ontstekingsstoffen die negatieve effecten kunnen hebben op hersengebieden als de amygdala — cruciaal voor de verwerking van angst en emoties. Deze ontstekingsactiviteit kan bijdragen aan het ontstaan of verergeren van psychiatrische aandoeningen zoals depressie en angststoornissen.

Psychedelische middelen zoals psilocybine en MDMA in staat zijn om deze schadelijke immuunresponsen te dempen. Bij muizen werd aangetoond dat psychedelica de migratie van meningeale monocyten naar de hersenvliezen verhinderen, en dat ze ontstekingsreacties significant verminderen. Hierdoor daalt het niveau van angstig gedrag, ondanks blootstelling aan chronische stress.

De effecten lijken indirect te werken via modulatie van stresshormonen, serotonine-receptoren op immuuncellen, en afname van ontstekingsbevorderende cytokinen. Bij mensen zijn er indirecte aanwijzingen — zoals een toename van het ontstekingsremmende cytokine IL-10 na psilocybinegebruik — dat een vergelijkbaar mechanisme actief is.

In psychedelische therapie wordt hierop ingespeeld door niet alleen de psychologische beleving centraal te stellen, maar ook in te zetten op het biologisch herstel van de hersen-immuunbalans. Het werkingsmechanisme van meningeale monocyten verklaart mogelijk waarom sommige cliënten langdurig baat hebben bij slechts één goed begeleide psilocybine sessie of truffelsessie: het is niet alleen een mentale reset, maar ook een immuunbiologische herstelreactie die langdurige verlichting brengt.

Wil je weten of jouw klachten of situatie in aanmerking komen voor deze vorm van therapie? Dan kun je vrijblijvend de intake voor triptherapie invullen.