Het onderstaande antwoord is gegeneerd door deepresearch AI. We hebben de bronnen nog niet gecontroleerd.:

Serotonine 5-HT₂A-agonisten als therapie voor neurologische en psychiatrische aandoeningen

Inleiding: Serotonine 5-HT₂A-receptoragonisten omvatten de klassieke psychedelische stoffen zoals lysergeenzuurdi-ethylamide (LSD), psilocybine (uit “magic mushrooms”) en dimethyltryptamine (DMT). Deze stoffen wekken hallucinogene effecten op via stimulatie van 5-HT₂A-receptoren in de hersenschors, maar tonen ook potentieel voor het behandelen van diverse aandoeningen. Recent is de aandacht herleefd voor deze middelen in de psychiatrie en neurologie, met klinisch onderzoek naar hun veiligheid en effectiviteit bij moeilijk te behandelen ziekten. Daarnaast worden nieuwe analogen ontwikkeld die de 5-HT₂A-receptor activeren zonder sterke hallucinaties. Een voorbeeld is TACT908, een indolizine-analoog van DMT, die als partiële 5-HT₂A-agonist werkt (≈30% van de maximale serotonine-response) en daardoor niet-hallucinogeen is. TACT908 is gepatenteerd in 2023 en in preklinische ontwikkeling bij het bedrijf Tactogen voor clusterhoofdpijn. Hieronder volgt per aandoening een overzicht van de wetenschappelijke basis, therapeutische voordelen en lopend onderzoek met 5-HT₂A-agonisten (inclusief klassieke psychedelica en nieuwe analogen zoals TACT908).

Depressie (vooral therapieresistente depressie)

Wetenschappelijke basis: Depressie wordt geassocieerd met starre negatieve denkpatronen en verminderde neuroplasticiteit. 5-HT₂A-agonisten stimuleren glutamaatafgifte in de cortex en bevorderen synaptische plasticiteit, wat een “reset” of doorbraak van vastgelopen patronen kan geven. Bovendien induceren psychedelica vaak diepe subjectieve ervaringen die, gecombineerd met psychotherapie, tot nieuwe inzichten leiden. Dit kan vooral nuttig zijn bij therapieresistente depressie (TRD), waar conventionele behandelingen falen.

Bewijsmateriaal uit studies: Kleine open-label onderzoeken bij TRD rapporteerden snelle verbeteringen in depressieve symptomen na één of twee begeleide psilocybine-sessies. Grootschaliger onderzoek bevestigt dit effect. In een gerandomiseerde fase-II studie met 233 TRD-patiënten werd een enkele dosis psilocybine (25 mg) vergeleken met een zeer lage dosis (1 mg) als controle. Na 3 weken bleek de 25 mg-groep een significante daling in depressiescore (gemiddeld ~12 punten op de MADRS-schaal) te hebben, vergeleken met ~5 punten in de controlegroep. Dit verschil was statistisch significant (−6,6 punten verschil; P < 0,001). Hoewel sommige bijwerkingen voorkwamen (hoofdpijn, misselijkheid, tijdelijk angstige gevoelens), waren er geen ernstige langdurige nadelige effecten gemeld. Een andere studie vergeleek psilocybine rechtstreeks met een klassiek antidepressivum (escitalopram) bij matige depressie. Over 6 weken daalden depressiescores vergelijkbaar in beide groepen (geen significant verschil in primaire uitkomst). Interessant genoeg bereikte 57% van de psilocybine-groep klinische remissie (QIDS-SR₁₆ score ≤5) versus 28% in de escitalopram-groep, een verdubbeling van het remissiepercentage (dit verschil was nominaal significant maar de studie was niet groot genoeg voor harde conclusies). Deze bevindingen wijzen erop dat een kortdurende psilocybine-behandeling met psychologische ondersteuning minstens gelijkwaardig kan zijn aan wekenlange SSRI-behandeling, met mogelijk snellere en diepere effecten bij sommigen.

Lopend onderzoek: Psilocybine krijgt de status van “breakthrough therapy” voor TRD en er lopen fase-III studies naar effectiviteit en veiligheid op langere termijn. Daarnaast wordt gekeken of 5-HT₂A-agonisten ook kunnen werken bij depressie binnen andere contexten, zoals bij depressieve symptomen van bipolaire stoornis (uitgezonderd manie, vanwege mogelijk risico) of bij existentiële depressie bij ernstige ziekte (hier overlappend met angst, zie volgend kopje). De patentliteratuur suggereert ook dat niet-hallucinogene 5-HT₂A-agonisten (zoals de indolizine-analogen) in de toekomst ontwikkeld kunnen worden als antidepressiva. Deze zouden het neuroplastische en stemmingsverbeterende effect moeten bieden zonder de intense hallucinogene trip, al is dat concept nog in preklinair stadium.

Angststoornissen

Wetenschappelijke basis: Angststoornissen, waaronder gegeneraliseerde angst, sociale fobie en angst rondom het levenseinde, worden gekenmerkt door overactieve angstcircuits en vaak samenhangende depressieve gevoelens. Klassieke 5-HT₂A-agonisten lijken angstverminderend te werken in therapiebegeleide setting, ondanks dat de acute trip soms angst kan oproepen. Na de acute fase rapporteren patiënten vaak een vermindering van existentiële angst en een toename in acceptatie. Mechanistisch wordt gedacht dat deze middelen een herziening van perceptie en betekenis geven aan angststimuli, en mogelijk serotonerge netwerken “resetten”.

Bewijsmateriaal uit studies: Een doorbraak kwam uit onderzoeken bij patiënten met levensbedreigende kanker die lijden aan ernstige angst en depressie door hun diagnose. In twee gerandomiseerde dubbelblinde studies (aan Johns Hopkins en NYU) kregen kankerpatiënten een eenmalige hoge dosis psilocybine (30 mg/70 kg) of een placebo. Resultaat: binnen weken verminderden angst- en depressiescores sterk bij de psilocybinegroepen vergeleken met placebo, en deze verbetering hield aan. In de NYU-studie rapporteerde ~80% van de 29 patiënten aanzienlijke verlichting van angst en depressie die meer dan 6 maanden standhield na slechts die ene psilocybine-ervaring. Evenzo zag men bij Johns Hopkins een hoog percentage klinische verbetering en existentiële rust. Deze resultaten, gepubliceerd in 2016, gingen vergezeld van positieve commentaren van experts vanwege de ongekende langdurige effect bij zo’n korte behandeling.

Niet alleen psilocybine, maar ook LSD is onderzocht bij angst. In een Zwitserse pilotstudie onder patiënten met angst door levensbedreigende ziekte leidde LSD (200 µg, twee sessies) tot significante angstafname op de gestandaardiseerde State-Trait Anxiety Inventory. Twee maanden na behandeling was de toestand-angst duidelijk gedaald (p = 0,021, effect size 1,2) en ook de trekangst nam af (p = 0,033). Belangrijk: deze vermindering in angstklachten bleef meetbaar aanwezig bij een follow-up 12 maanden later. Er traden geen persisterende nadelige effecten op; LSD werd goed verdragen in dit gecontroleerde therapeutische kader. Dit suggereert dat 5-HT₂A-agonisten, mits zorgvuldig toegepast, langdurige verlichting kunnen bieden bij angststoornissen die resistent zijn voor gangbare therapie.

Lopend onderzoek: Op basis van deze bemoedigende resultaten worden vervolgstudies opgezet. Psilocybine-therapie wordt nu onderzocht bij algemene angststoornis en obsessieve-compulsieve angst (OCD, zie verderop). Daarnaast is er interesse in behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS) met psychedelica. Hoewel MDMA (een empathogeen dat indirect serotonine afgeeft) verder gevorderd is als PTSS-behandeling, wordt ook gekeken of klassieke 5-HT₂A-agonisten traumaverwerking kunnen faciliteren. Nieuwe niet-hallucinogene verbindingen zouden in de toekomst eveneens angstverlichting kunnen bieden zonder de intensiteit van een psychedelische trip – dit is hypothetisch, maar het werkingsmechanisme via 5-HT₂A geeft aanleiding tot die speculatie. Tot slot wijzen preklinische bevindingen erop dat 5-HT₂A-agonisten ontstekingsmarkers onderdrukken (bijvoorbeeld (R)-DOI blokkeert TNF-α effecten in dieren), wat relevant kan zijn omdat ontstekingsprocessen mogelijk bijdragen aan angst en depressie.

Clusterhoofdpijn

Wetenschappelijke basis: Clusterhoofdpijn is een neurologische aandoening gekenmerkt door extreem hevige, unilaterale hoofdpijnaanvallen (“suicide headaches”) in clusterperiodes. De pathofysiologie is nog onvolledig begrepen, maar dysfunctie van serotonerge pathways en neurovasculaire ontstekingsmechanismen spelen een rol. Standaardprofylaxe (zoals verapamil) en acute middelen (zoals sumatriptan) helpen niet bij alle patiënten, waardoor velen op zoek gaan naar alternatieve therapieën. Serotonine 5-HT₂A-agonisten trokken de aandacht nadat patiëntverhalen en case-reeksen suggereerden dat psychedelica clusterhoofdpijn-aanvallen kunnen doorbreken of langdurige remissie kunnen induceren.

Bewijsmateriaal uit studies: Een eerste systematische aanwijzing kwam uit een enquête-studie onder clusterhoofdpijnpatiënten. Daarin werd het gebruik van psilocybine en LSD als zelfmedicatie geëvalueerd. Maar liefst 22 van 26 patiënten (85%) die psilocybine namen tijdens een aanval rapporteerden dat de aanval acuut afbrak. Bovendien gaf ~52% aan dat psilocybine in staat was een hele clusterperiode vroegtijdig te beëindigen (25 van 48 gevallen). Ook LSD bleek effectief: 7 van 8 gebruikers meldden dat een enkele LSD-dosis een lopende clusterperiode beeïndigde, en in 4 van 5 gevallen verlengde LSD de aanvalsvrije remissieperiode nadien. Hoewel dit geen gecontroleerde trial was, suggereren de resultaten een krachtig effect. Hierop volgde een open-label case-series studie met 2-broom-LSD (ook bekend als BOL-148), een analoog van LSD die niet hallucinogeen is door kleine chemische modificatie. In deze niet-geblindeerde reeks zagen onderzoekers dat herhaalde doses 2-broom-LSD veelbelovend waren in het voorkómen van clusterhoofdpijn bij chronische patiënten. Patiënten rapporteerden minder of geen aanvallen gedurende de behandelperiode, zonder de psychedelische bijwerkingen van LSD. Deze voorlopige bevindingen trokken de aandacht van clinici, die opriepen tot meer onderzoek naar 5-HT₂A-agonisten bij clusterhoofdpijn.

Nieuwe ontwikkelingen (TACT908): De anekdotische successen van LSD-achtige stoffen bij clusterhoofdpijn hebben geleid tot gerichte geneesmiddelontwikkeling. TACT908 is een specifiek hiervoor ontworpen molecule: een indolizine-analoog van DMT die zowel de 5-HT₁B- als 5-HT₂A-receptor activeert. Het unieke is dat TACT908 een partiële agonist is met sterk gereduceerde hallucinogene activiteit, waardoor men hoopt de anti-clusterhoofdpijn effecten te verkrijgen zonder psychedelische ervaring. TACT908 is in 2023 geoctrooieerd voor behandeling van mentale stoornissen en ontsteking en bevindt zich anno 2025 in preklinische testfase specifiek gericht op clusterhoofdpijn. Als de preklinische resultaten gunstig zijn (bijvoorbeeld in diermodellen van neurogene ontsteking of pijngedrag), zal dit middel waarschijnlijk doorgaan naar klinische onderzoeken. Het vertegenwoordigt een nieuwe klasse van niet-hallucinogene serotonerge therapieën.

Lopend onderzoek: Momenteel bereiden sommige onderzoeksgroepen klinische trials voor met psilocybine of LSD bij clusterhoofdpijn, hoewel wettelijke drempels dit vertragen. In de tussentijd bekijken neurologen off-label gebruik in individuele gevallen. De hoop is dat binnen enkele jaren middelen als TACT908 of 2-broom-LSD in trialverband getest worden op veiligheid en effectiviteit als profylaxe voor clusterhoofdpijn. Gezien de prevalentie van clusterhoofdpijn (~0,1–0,2%) en het invaliderende karakter, zou een nieuwe effectieve behandeling een grote doorbraak betekenen – vooral als deze preventief werkt en het lijden tijdens clusterperioden kan reduceren.

Verslaving (middelenmisbruik)

Wetenschappelijke basis: Verslaving wordt gekenmerkt door rigide gedrags- en denkpatronen rondom middelengebruik, en neurobiologische veranderingen in het beloningssysteem. Krachtige psychedelica zijn geen klassieke verslavingsmedicatie, maar er is al decennia lang het idee dat een enkele psychedelische ervaring een verslaafde kan helpen “uit de groef” te komen, mede door diep inzicht, verhoogde motivatie en veranderde perspectieven op het eigen leven. Daarnaast tonen proefdiergegevens dat 5-HT₂A-agonisten de hersenplasticiteit bevorderen en mogelijk hersennetwerken resetten die door verslaving zijn vastgeroest. Historisch werd LSD in de jaren ‘50–‘60 experimenteel ingezet bij alcoholisme, met sporadisch veelbelovende resultaten. Modern onderzoek herneemt deze lijn met striktere methodologie, vooral met psilocybine.

Alcoholverslaving: Reeds in de jaren zestig zijn een aantal gecontroleerde studies uitgevoerd waarin LSD werd toegevoegd aan behandelprogramma’s voor alcoholisten (vaak één hoge LSD-sessie binnen een therapeutisch kader). In 2012 is een meta-analyse gedaan van 6 van zulke gerandomiseerde trials (totaal N=536 patiënten). Het resultaat van deze meta-analyse toonde een significant benefit van LSD: de kans op verbetering van alcoholmisbruik lag bijna tweemaal zo hoog in de LSD-groepen vergeleken met placebo (odds ratio ~1,96; P = 0,0003). Met andere woorden, één LSD-sessie ging gepaard met een duidelijke reductie in alcoholgebruik en betere uitkomsten bij de follow-up maanden later, ten opzichte van geen LSD. Deze bevinding, hoewel afkomstig uit oudere studies, gaf aanleiding om psychedelica opnieuw te onderzoeken voor verslaving.

Recentelijk is de focus vooral op psilocybine vanwege een gunstiger juridisch profiel in onderzoek. In 2022 publiceerde men een moderne dubbelblinde studie bij 95 patiënten met alcohol use disorder, waarin twee hoge doses psilocybine plus therapie werden vergeleken met twee doses actieve placebo (diphenhydramine) plus dezelfde therapie. Over een 32-weken follow-up zag men in de psilocybinegroep een drastische vermindering van het alcoholgebruik: het percentage dagen met zwaar drinken was gemiddeld slechts ~9,7%, vergeleken met ~23,6% in de placebogroep – een absoluut verschil van ~14%. Dit verschil was statistisch significant (P = 0,01). Ook het totaal aantal standaarddranken per dag lag lager in de psilocybinegroep. Verder bleef een groter deel van de psilocybinegroep geheel abstinent in de maanden na behandeling. Deze resultaten leveren sterk bewijs dat psilocybine-ondersteunde psychotherapie de uitkomst bij alcoholverslaving kan verbeteren, bovenop de effecten van motivatiegerichte therapie alleen. Inmiddels worden vervolgstudies opgezet om de bevindingen te reproduceren en de optimale behandelprotocollen te bepalen.

Tabaksverslaving: Een andere verslaving waar 5-HT₂A-agonisten verrassende effecten hebben laten zien is roken (nicotineverslaving). In een kleine pilotstudie bij langdurige zware rokers (gemiddeld >30 jaar packhistory) combineerden onderzoekers psilocybine sessies met cognitieve gedragstherapie voor stoppen-met-roken. Van de 15 deelnemers was na 6 maanden 80% nog steeds abstinent van roken. Ter vergelijking: bij de beste bestaande medicatie (varenicline) ligt het 6-maands slagingspercentage rond 35%, en bij nicotinepleisters of gedragstherapie <30%. Hoewel dit open-label was, is 80% een ongewoon hoog succespercentage. Een lange-termijn follow-up liet zien dat ~60% na 2,5 jaar nog steeds niet teruggevallen was, wat suggereert dat de verandering soms bestendig is. De deelnemers beschreven vaak dat de psilocybine-ervaring hen hielp hun verslaving “vanuit een nieuw perspectief” te zien en de emotionele triggers voor roken te doorbreken. Deze resultaten hebben inmiddels geleid tot grotere gecontroleerde studies (waaronder een lopende trial gesponsord door de NIH, wat opmerkelijk is als eerste federale subsidie voor een psychedelisch middel sinds decennia).

Andere verslavingen: Er is groeiende interesse om psychedelica te testen bij verslaving aan andere middelen, zoals cocaïne, opiaten en zelfs gedragsverslavingen. Preklinisch onderzoek bij ratten suggereert dat 5-HT₂A-agonisten terugval kunnen verminderen, mogelijk door beïnvloeding van dopaminecircuitten en het reduceren van ontstekingsprocessen in de hersenen. Klinisch zijn al kleine pilots gestart of gepland, bijvoorbeeld met psilocybine-therapie bij cocaïneverslaving (Universiteit van Alabama) en bij opioidverslaving (veelal in combinatie met bestaande behandeling). Ook ibogaïne, een psychedelisch alkaloïd met complex werkingsmechanisme (o.a. 5-HT₂A-agonisme), heeft in niet-gecontroleerde settings indrukwekkende maar riskante effecten laten zien bij heroïneverslaving – dit valt enigszins buiten het bestek hier, maar toont het bredere principe dat receptoren in het serotonergesysteem aangrijpen een doorbraak kan forceren bij hardnekkige verslaving.

Lopend onderzoek: Samengevat is verslavingszorg een gebied met actieve lopende klinische onderzoeken naar 5-HT₂A-agonisten. De veelbelovende alcohol- en tabaksresultaten worden nu uitgebreid getest in grotere populaties. Farmaceutische interesse is gewekt; er zijn patenten aangevraagd op nieuwe psychedelische derivaten als anti-verslavingsmiddelen en op therapieprotocollen daarvoor. Het potentieel is dat een korte behandelreeks met een tripmiddel, onder begeleiding, langdurige gedragsverandering kan bewerkstelligen – een radicaal andere benadering dan het dagelijks toedienen van verslavingsmedicatie.

Overige therapieresistente aandoeningen

Naast de bovengenoemde hoofdcategorieën worden 5-HT₂A-agonisten ook verkend bij andere moeilijk behandelbare aandoeningen:

• Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD): Deze angstgerelateerde stoornis is vaak therapieresistent. Casusrapporten sinds de jaren 1980 suggereerden afname van dwangmatige symptomen na LSD of psilocybine, wat aanleiding gaf tot een eerste open-label studie (Moreno et al. 2006). Alle 9 participanten met ernstige OCD zagen toen hun OCD-symptomen tijdelijk verminderen na psilocybine (soms voor een week of meer), al betrof dit geen placebogecontroleerd onderzoek. Recent zijn klein-opgezette trials met psilocybine bij OCD uitgevoerd. In één onderzoek (University of Arizona, 2023) met 15 volwassenen met ernstige OCD, bereikte men na een psilocybine-behandelfase bij 80% van de deelnemers ≥25% symptoomreductie volgens de Yale-Brown obsessie/compulsie-schaal; zelfs 40% behaalde volledige remissiecriteria één week na de laatste dosis. Dit wijst erop dat psychedelica ook bij OCD een reset van pathologische gedachtenlussen kunnen geven. Yale University is momenteel een dubbelblinde studie aan het uitvoeren om deze bevindingen te bevestigen. Eveneens heeft Johns Hopkins een lopende trial om de effecten van psilocybine op OCD-symptomen en hersenactiviteit te onderzoeken.

• Posttraumatische stressstoornis (PTSS): Zoals genoemd is MDMA het bekendst in het kader van PTSS-therapie, maar ook psilocybine en LSD worden theoretisch overwogen. PTSS gaat vaak gepaard met depressie en verslaving, waardoor psychedelica indirect behulpzaam kunnen zijn. Er zijn nog weinig data – één case-report beschreef bijvoorbeeld verbetering van PTSS-symptomen bij een patiënt na zelf-toediening van ayahuasca (DMT-bevattend brouwsel). Wel loopt er in 2024 een geplande pilotstudie waarbij psilocybine met therapie wordt gegeven aan oorlogsveteranen met PTSS, om veiligheid en effect te beoordelen. Het mechanisme zou wederom berusten op het doorbreken van negatieve herinneringscycli en het bevorderen van emotionele verwerking vanuit een nieuw perspectief.

• Eetstoornissen: Anorexia nervosa is berucht therapieresistent; maar ook hier wordt gekeken naar psilocybine. Een lopende fase-II studie (COMPASS Pathways) onderzoekt psilocybine bij anorexia nervosa nadat een open-label onderzoek in de VS veilige toepasbaarheid liet zien. Voorlopige resultaten tonen dat sommige patiënten aankomen in gewicht en minder obsessieve eetgedachten rapporteren na psilocybine-therapie. Dit suggereert dat 5-HT₂A-agonisten cognitieve inflexibiliteit en angst rond eten kunnen verminderen, alhoewel uitgebreid onderzoek nodig is.

• Neuro-inflammatoire en andere neurologische aandoeningen: Op preklinisch vlak is het interessant dat 5-HT₂A-agonisten krachtige anti-inflammatoire effecten kunnen hebben. Activatie van 5-HT₂A bleek in diermodellen de door tumornecrosis factor-α (TNF-α) aangestuurde ontstekingscascade te blokkeren. Dit opent de deur naar speculatieve toepassingen bij aandoeningen waar zowel ontsteking als het centraal zenuwstelsel een rol spelen, bijvoorbeeld neurodegeneratieve ziekten of chronische pijnsyndromen. Zo wordt weleens geopperd dat microdosering van LSD of psilocybine neuropathische pijn zou kunnen verlichten en ontsteking in bijv. reumatoïde artritis zou verminderen – maar dit is vooralsnog hypothetisch en onbewezen. Toch heeft de patentaanvraag van Tactogen expliciet de behandeling van ontstekingsaandoeningen naast mentale stoornissen genoemd als doelwit voor indolizine-agonisten. Dit illustreert dat het werkingsgebied mogelijk breder is dan alleen de psyche.

Lopend onderzoek en toekomstperspectief: Voor veel van deze “overige” indicaties bevinden we ons in de fase van case-reports, kleine pilots of net gestarte trials. De komende jaren zal duidelijker worden of de eerste positieve signalen in OCD, PTSS, eetstoornissen e.a. standhouden in grotere onderzoeken. Ondertussen blijven wetenschappers de fundamenten uitpluizen: via welke neurobiologische routes geven 5-HT₂A-agonisten hun therapeutisch effect? Een beter begrip van biased agonism (waarbij bijvoorbeeld alleen de anti-inflammatoire of neuroplastische paden geactiveerd worden, zonder de volledige hallucinogene signalering) kan leiden tot rationale drugdesign voor next-gen medicijnen. Het ontwikkelingspad van TACT908 voor clusterhoofdpijn is hier een voorbeeld van – een specifiek gemodificeerd molecuul dat gericht een voordeel biedt (clusterhoofdpijn stoppen) zonder een nadeel (trip). Vergelijkbare benaderingen kunnen bedacht worden voor depressie of verslaving. Zo zijn er startups die niet-hallucinogene “psychoplastogenen” ontwikkelen, moleculen die plasticiteit verhogen via 5-HT₂A maar zonder perceptuele verstoring.

Conclusie

Serotonine 5-HT₂A-agonisten vormen een veelbelovend nieuw paradigma voor de behandeling van uiteenlopende neurologische en psychiatrische aandoeningen. Waar traditionele behandelingen vaak jarenlang dagelijks moeten worden ingenomen, wijzen studies bij depressie, angst, clusterhoofdpijn en verslaving erop dat één tot enkele toedieningen van een 5-HT₂A-agonist (onder intensieve psychotherapeutische begeleiding) langdurige klinische verbetering kan geven. De wetenschappelijke basis hiervoor ligt in een uniek dubbel werkingsmechanisme: zowel psychologisch (doorbraak van verstarde denkpatronen, nieuwe perspectieven) als biologisch (uitgelokte neuroplasticiteit en mogelijk anti-inflammatoire effecten) in de hersenen. Gepubliceerde onderzoeken tonen significantie bij therapieresistente gevallen waar conventionele middelen falen – bijvoorbeeld psilocybine bij TRD, bij existentiële angst, LSD-analogen bij clusterhoofdpijn, en psychedelica bij verslaving. Naast deze klinische studies groeit het aantal patenten en innovatieve moleculen, zoals TACT908, die trachten de therapeutische werking van psychedelica zonder hallucinaties te benutten. Terwijl grootschalige klinische proeven lopen, heerst voorzichtige optimisme dat 5-HT₂A-agonisten een rol kunnen verwerven als veilige en effectieve behandelingen voor patiëntengroepen die tot nu toe uitbehandeld leken. Verdere research zal uitwijzen welke aandoeningen het meest profiteren en hoe deze bijzondere middelen verantwoord in te zetten zijn in de geneeskunde.

Bronnen: De informatie en data in dit rapport zijn gebaseerd op recente wetenschappelijke literatuur, inclusief peer-reviewed studies, klinische proefresultaten en patentpublicaties. Enkele kernreferenties zijn onder meer: klinische trials met psilocybine bij depressie, angst en verslaving; observationele en open-label studies van LSD(psilocybine) bij clusterhoofdpijn; een meta-analyse van LSD bij alcoholisme; en de patentaanvraag van Tactogen voor indolizine-agonisten. Deze en andere geciteerde bronnen onderbouwen de besproken therapeutische effecten en lopende ontwikkelingen.

• Klinische trials met psilocybine bij angst
• Meta-analyse van LSD bij alcoholisme

.