Afgelopen zaterdag heb ik samen met Marcel een mooie psychedelische reis mogen ervaren. Wat is mijn pad hier naar toe geweest? Ik heb een gevoeligheid voor depressie, en ondanks deze gevoeligheid heb ik veel mogen bereiken, veel mooie dingen waarvan ik niet heb kunnen genieten door depressie. Aan mijn laatste episode lag een knagend gevoel ten grondslag, er voelde iets niet helemaal goed. Ik ben me gaan richten op zingeving. Maar ook zingeving kon mij niet troosten toen mijn liefde voor het leven onbewust wegvloeide en de depressie in kracht toenam. Ik ben nu voorbij het zwaartepunt van deze episode, waarbij therapie heeft geholpen met het verlichten van de symptomen. Wat hielp was de band met mijn therapeut, inzicht, en de nieuwe aangeleerde coping strategien. Maar het heeft voor mij de kern van het probleem niet volledig weten te raken, namelijk de liefde voor het leven. Waar (psycho)therapie werkt op het vlak van de ratio, werkt psychedelische therapie op het vlak van je ziel. Met dit inzicht ben ik op zoek gegaan naar iets wat mij nog een stapje verder zou kunnen helpen, en zo ben ik bij Marcel uitgekomen.
Ik heb me goed ingelezen over psilocybine als medicijn voor de behandeling van depressie. Marcel hanteert een holistische aanpak, door gezonde voeding, de juiste supplementen en door voldoende beweging, worden de beste resultaten behaald tijdens de trip. En deze holistische aanpak werkte goed voor mij, gezonder eten in combinatie met de supplementen gaf me voorafgaand aan de trip al een vitaler gevoel. Gedurende mijn psychotherapie is hier nooit aandacht aan besteed, maar het is echt effectief.
De insteek van de trip was trip level 5, maar uiteindelijk is het een trip level 3-4 geworden. Ieder lichaam reageert anders op psilocybine en ik heb geleerd dat mijn lichaam dus een wat hogere dosis nodig heeft om level 5 te bereiken. Dit heeft echter geen afbreuk gedaan aan de trip, ik heb mooie inzichten aan het proces overgehouden. Het is echt letterlijk een reis, eerst werd het langzaam steeds moeilijker om gedachtes te formuleren, daarna werd het moeilijker om op woorden te komen en uiteindelijk kwam ik aanraking met mijn onbewuste. Het geniale is dat je onderbewuste weet waar jouw moeilijkheden en wonden zitten, waar aandacht aan geschonken moet worden en waar de genezing plaats dient te vinden. Mijn onderbewuste bracht me in contact met mezelf als heel klein kind, in een tijd waar ik nog niet opgezadeld was met gedachtes, het gevoel van moeten, veroordeling en straf. Als hele kleine ik heb ik gevoelens van verdriet, opluchting, blijheid, verwondering kunnen ervaren in zuivere vorm, zonder woorden, zonder gedachten, zonder oordelen. Ik kon me die kleine ik eigenlijk niet meer herinneren, dat voelt als levens geleden. De kleine ik was gelukkig en blij, buiten, in de natuur, op het strand, in de speeltuin, spelend met zijn vrienden en zusje. Deze kleine jongen had het leven lief, kon ook verdrietig zijn, maar kon ook getroost worden, zijn gevoelens waren adaptief en zaten niet muurvast zoals in mijn depressies. Dit heeft mij een pad laten zien wat ik nu op gevoelsniveau snap, een gelukzaligheid in gewonigheid, meer buiten zijn, meer spelen. Een vraag die ik nu sinds de trip voor het eerst in mijn leven stel: waar heeft de hele kleine ik zin in? Ik weet het nog niet precies, maar ik ga hier de komende tijd veel aandacht aan besteden!
Het contact met Marcel voorafgaand aan de trip en na de trip was zeer prettig. Ik heb Marcel als tripcoach daarnaast als erg kundig ervaren. Ik voelde me veilig tijdens de trip, ik was extreem kwetsbaar en dit werd in zachte handen door Marcel opgevangen. Deze onconditionele positieve insteek was prettig, het gaf me de ruimte om echt naar binnen te keren. Marcel heeft me bijgestaan toen het moeilijk voor me werd tijdens de trip en goed voor me gezorgd. Ik ben blij dat we deze reis samen hebben kunnen maken, dank je wel Marcel!
