[Opgelost] Onvrijwillige bewegingen tijdens psilocybine trip

Tijdens een psilocybine sessie, zoals bij het gebruik van paddo’s of truffels, komt het regelmatig voor dat mensen spontane of ongecontroleerde bewegingen ervaren. Deze lichamelijke reacties zijn op zichzelf niet verontrustend en maken vaak deel uit van diepgaande innerlijke processen die zich ook op lichamelijk niveau uiten.

Een belangrijke oorzaak ligt in de werking van psilocybine op het serotoninesysteem, met name via de 5-HT2A-receptoren in motorische hersengebieden. Hierdoor kunnen bewegingsimpulsen ontstaan die ritmisch, vloeiend of schokkerig aanvoelen – soms zelfs alsof je lichaam "zelf weet" wat het nodig heeft. Veel mensen vergelijken dit met lichaamswerk of energetische ontlading, zoals bij TRE (Tension & Trauma Releasing Exercises) of sjamanistische rituelen.

Daarnaast speelt de tijdelijke onderdrukking van het ego (of default mode network) een rol: je normale mentale rem valt weg, waardoor bewegingen spontaan kunnen ontstaan. Deze ervaring kan voelen als trance, waarbij het lichaam op een eigen manier begint te bewegen, los van bewuste aansturing.

Deze bewegingen zijn vaak een teken van heling of ontlading. Mensen voelen zich nadien lichter, meer verbonden met hun lichaam of bevrijd van opgeslagen spanning. Toch is het belangrijk dat de omgeving veilig is, zoals een zachte ondergrond, goede begeleiding en voldoende ruimte, zodat het lichaam zonder risico kan bewegen. Voor mensen met neurologische aandoeningen zoals epilepsie is extra voorzichtigheid geboden. Ook als medicijnen of MAO remmers zijn gebruikt dien je op te letten voor oververhitting en/of het serotoninesyndroom.

Wil je je verdiepen in hoe dit soort ervaringen professioneel begeleid kunnen worden? Dan is een psilocybine sessie onder begeleiding van onze begeleiders een veiligere manier om dieper te werken aan emotionele of fysieke blokkades.

Veel bewegen tijdens een psilocybine sessie kan soms ook eerder een afleiding kan zijn dan een hulpmiddel tot introspectie.

Bewegen is vaak een natuurlijke reactie van het lichaam op emotionele of energetische processen. Het kan helpen bij het loslaten van spanning of het verwerken van trauma. Maar in sommige gevallen kan diezelfde beweging ook fungeren als een onbewuste manier om innerlijke confrontatie te vermijden. Dat gebeurt bijvoorbeeld als:

1. De beweging onrustig, gejaagd of dwangmatig voelt, zonder dat er ontspanning of verdieping optreedt.
2. Je merkt dat je steeds “uit je hoofd” of “uit het gevoel” vlucht zodra je stil probeert te zitten of stil wordt.
3. De beweging voorkomt dat je je ogen sluit of aandacht naar binnen richt, en je daarmee de introspectieve laag van de sessie ontwijkt.
4. Je jezelf afleidt met externe prikkels (zoals muziek, omgevingsgeluiden of anderen) in plaats van in stilte met je eigen innerlijke beleving te zijn.

In dit soort gevallen kan veel bewegen een manier zijn van het brein (of het ego) om niet geconfronteerd te worden met moeilijke emoties of inzichten die opkomen. Dat is menselijk en hoeft niet verkeerd te zijn, maar het is goed om je daar bewust van te worden.

Het voelt bij mij niet alsof het vele bewegen me tegenhoud. Mijn lichaam beweegt veel, maar in mijn hoofd dwaal ik gewoon af en volg ik de muziek. Bedankt iig