[Opgelost] Psilocybine trip tegen Dyskeratosis congenita

Dyskeratosis congenita (DC) is een zeldzame, erfelijke aandoening waarbij het lichaam moeite heeft met het onderhouden van gezonde stamcellen, mede door genetische afwijkingen in het telomerase-systeem. Patiënten met DC hebben doorgaans extreem korte telomeren, wat leidt tot versnelde veroudering van weefsels zoals huid, nagels, beenmerg en longen.

In het artikel Psilocybine tegen veroudering van DNA en bescherming van telomeren wordt beschreven hoe psilocine (de actieve stof uit psilocybine) cellen helpt om hun telomeren te behouden. Via activatie van het enzym SIRT1 stimuleert psilocybine indirect de aanmaak van TERT, het actieve deel van telomerase — het enzym dat telomeren verlengt. Dit mechanisme is theoretisch relevant voor mensen met DC, waar telomerase-activiteit juist tekortschiet.

Hoewel dit hoopgevend klinkt, is het belangrijk om te benadrukken dat de huidige bevindingen vooral gebaseerd zijn op laboratoriumonderzoek in cellen en muizen. Voor mensen met een genetische aandoening als DC zijn de defecten vaak diep verankerd in het DNA. Psilocybine zou in theorie het functioneren van overgebleven telomerase kunnen optimaliseren of oxidatieve schade kunnen verminderen, maar het zal de genetische oorzaak van DC niet corrigeren.

Wel kan psilocybine mogelijk indirect bijdragen aan een betere celfunctie, minder ontsteking, en een verbeterd psychisch welbevinden.

Een psilocybine sessie zou dus bij DC in een bredere context van ondersteuning geplaatst moeten worden — niet als behandeling, maar als een mogelijk aanvullende benadering. 

Kortom: psilocybine biedt theoretisch perspectief bij DC, vooral vanwege zijn werking op telomerase en DNA-bescherming. Maar het blijft voor nu een experimentele, aanvullende benadering die alleen met goede begeleiding overwogen moet worden.