[Opgelost] Risico's psychedelica bij verslavingen

Het gebruik van psychedelica bij het behandelen van verslavingen is een veelbelovend maar ook gevoelig onderwerp. Hoewel therapie met middelen zoals psilocybine (uit truffels) duidelijke voordelen laat zien, zijn er ook risico’s waar je rekening mee moet houden — en het is zeker niet iets wat je "zomaar" moet doen.

Bij Triptherapie wordt psychedelica zoals psilocybine ingezet in een professionele setting, waarbij er veel aandacht is voor voorbereiding, begeleiding en integratie. Uit de informatie over psilocybine therapie in 2025 blijkt dat het middel effectief kan zijn bij het verminderen van verslavingsdrang, zoals bij alcohol- of tabaksverslaving. Het werkt o.a. via het serotoninesysteem en bevordert neuroplasticiteit, waardoor diepgewortelde patronen kunnen worden doorbroken.

Risico’s zijn er zeker, vooral als psychedelica zonder begeleiding of in de verkeerde setting worden gebruikt. Volgens het artikel over de risico’s van paddo’s en magic truffels en de risico’s van een truffelceremonie, lopen mensen met een psychotische aanleg of zware psychische problematiek een verhoogd risico op negatieve ervaringen zoals bad trips of zelfs psychoses. Verder kan gebruik in combinatie met bepaalde medicijnen, zoals antidepressiva of antipsychotica, tot gevaarlijke interacties leiden.

Op het forum delen therapeuten en gebruikers ervaringen met psychedelische therapie bij alcoholverslaving. Het blijkt effectief als het onder goede begeleiding gebeurt, waarbij vooral onderliggende emotionele pijn of trauma’s worden aangepakt die vaak aan verslavingen ten grondslag liggen.

Samengevat: psychedelische therapie kan helpen bij verslaving, maar alleen als het op de juiste manier wordt aangepakt. Doe het nooit op eigen houtje. Vul liever eerst de intake in, zodat beoordeeld kan worden of psychedelische therapie bij jouw situatie past en of er contra-indicaties zijn.

Psychedelica gebruiken tijdens een begeleide behandeling met binnen een vaste structuur zoals bij Triptherapie kan helpen. Er wordt niet enkel een werkzame stof toegediend, maar speelt de gehele setting een cruciale rol. Bij een goed georganiseerde triptherapie is het proces opgebouwd uit meerdere fasen:

• Intake en screening: De cliënt doorloopt een gedetailleerd intakeproces waarin gekeken wordt naar tegenindicaties, zoals een geschiedenis van psychische problemen of andere risico’s. Dit om te bepalen of de persoon geschikt is voor een psychedelische sessie.
• Voorbereiding: Zowel de cliënt als de therapeut werken samen aan het voorwerk, waarin intenties en verwachtingen worden besproken. Er wordt aandacht besteed aan zaken als dieet, slaap, en mindset.
• De sessie zelf: Tijdens de sessie zorgvuldige begeleiding (door tripsitters en therapeuten zoals te zien op  triptherapie.nl) staat de cliënt centraal. De omgeving (bijvoorbeeld een rustige kamer met oogmasker en muziek) helpt het individu om naar binnen te keren en de ervaring te omarmen.
• Integratie: Na afloop wordt er intensief gewerkt aan de verwerking van de opgedane inzichten, zodat deze op een gezonde wijze worden geïntegreerd in het dagelijks leven.

Risico’s van psychedelica in de context van verslavingsbehandeling

Hoewel er veelbelovende onderzoeksresultaten zijn, zijn er ook diverse risico’s die goed afgewogen moeten worden:

1. Individuele variatie en dosisgevoeligheid:

   Psychedelische ervaringen kunnen sterk variëren. Wat voor de één therapeutisch werkt, kan bij een ander juist leiden tot een overweldigende ervaring of een "bad trip". Hierbij is de precieze dosering van cruciaal belang, en fouten in dosering of een niet-optimale setting kunnen de uitkomst negatief beïnvloeden.

2. Psychische kwetsbaarheid:

   Voor mensen met een voorgeschiedenis van ernstige psychische aandoeningen (zoals bipolaire stoornis of een familiegeschiedenis van psychotische symptomen) kunnen psychedelica het risico op verergering van klachten vergroten. Dit is één van de redenen dat een uitgebreide intake en screening zo belangrijk zijn.

3. Onvolledige wetenschappelijke onderbouwing:

   Ondanks groeiend onderzoek is psychedelische therapie nog steeds niet erkend als standaardbehandeling en bevinden vele toepassingen zich in een experimentele fase. Dit betekent dat de langetermijneffecten en optimale behandelprotocollen nog niet volledig duidelijk zijn.

   Ook de zelfmedicatie zonder professionele begeleiding brengt aanzienlijke risico’s met zich mee, omdat de beschikbare klinische studies zoals die van Triptherapie de ervaring en nazorg integreren in een streng gecontroleerd protocol.

4. Fysieke effecten en acute reacties:

   Hoewel fysieke risico’s doorgaans beperkt zijn, kunnen sommige mensen bijwerkingen ervaren zoals misselijkheid of hartkloppingen, vooral als de ervaring intens of slecht begeleid is.

Conclusie: Moet je het zomaar doen?

Op basis van de besproken bronnen en inzichten is het af te raden om psychedelica als zelfmedicatie te gebruiken om van een verslaving af te komen. De triptherapie-aanpak, zoals gehanteerd door organisaties als Triptherapie (vgl. triptherapie.nl), benadrukt het belang van een gecontroleerde en begeleide setting. Professionele ondersteuning gedurende alle fasen van de therapie – van intake tot integratie – is cruciaal voor:

• Het minimaliseren van risico’s op negatieve ervaringen.
• Het opvangen van eventuele psychische ontregeling.
• Het optimaliseren van de therapeutische resultaten.

Advies

Als je overweegt om psychedelica te gebruiken in het kader van een verslavingsbehandeling, is het essentieel om:

• Eerst uitgebreid medisch en psychologisch advies in te winnen.
• Te kiezen voor een gereguleerd en goed begeleid traject, waarbij de cliënt zowel voor, tijdens als na de sessie adequate ondersteuning ontvangt.
• Samenvattend kunnen psychedelica – wanneer ze op een verantwoorde en professionele manier worden ingezet – een veelbelovende bijdrage leveren aan de behandeling van verslaving. Zelfexperimenteel gebruik zonder de juiste begeleiding is echter riskant en wordt afgeraden.