Wat minder bekend is, is dat truffels eigenlijk de sclerotia van paddenstoelen zijn. De sclerotia is een compacte, bolvormige massa van mycelium en voedingsstoffen die ondergronds vormt als reactie op droogte en voedseltekorten. In zekere zin kunnen truffels worden beschouwd als een overlevingsmechanisme van paddenstoelen.
Truffels bevatten dezelfde psychoactieve stoffen als paddo's, zoals psilocybine en psilocine, maar in een lagere concentratie. Daarom worden truffels vaak gebruikt als een legaal alternatief voor paddo's. De effecten van truffels zijn vergelijkbaar met die van paddo's, maar kunnen iets minder intens zijn vanwege de lagere concentratie van de werkzame stoffen
Paddo’s en truffels bevatten allebei psilocybine en geven dus vrijwel dezelfde trip. Het verschil zit vooral in de vorm: paddo’s zijn de vruchtlichamen (boven de grond) en verboden in Nederland sinds 2008. Truffels zijn de ondergrondse sclerotia van dezelfde schimmel en wel legaal. Qua effect merk je weinig verschil als je goed doseert — het gaat vooral om set, setting en mindset.
Paddo's smaken neutraal tot vies en truffels smaken tussen vies en goor. Naast dit zijn er minder verschillen als je corrigeert op werkzame stoffen. Sommige denken dat truffels een aardse trip geven omdat ze groeien onder de grond. En paddo's meer een hemelse ervaring geven omdat ze boven de grond groeien. Dat verschil komt door de kracht van suggestie.