Waarom zeggen zo veel mensen dat ze veel hebben gehad aan microdosing terwijl het volgens onderzoekers niet statistisch significant kunnen aantonen dat het beter is dan een placebo?
Waarom zeggen zo veel mensen dat ze veel hebben gehad aan microdosing terwijl het volgens onderzoekers niet statistisch significant kunnen aantonen dat het beter is dan een placebo?
Waarom zeggen zo veel mensen dat ze veel hebben gehad aan microdosing terwijl het volgens onderzoekers niet statistisch significant kunnen aantonen dat het beter is dan een placebo?
We schreven eerder een bericht waarin stond dat microdoseren niet veel beter werkt dan een placebo. De effecten van placebo kan je niet onderschatten en dit is de grootste reden waarom microdosing werkt. Als je verder kijkt dan de onderzoeken en je de positieve verhalen leest over het microdoseren van psychedelica, kan het misschien zijn dat de onderzoekers iets over het hoofd zien.
We weten dat de opname van tryptofaan, de bouwstof van serotonine, moeilijk verloopt en amper in het brein terecht komt. Psilocine (uit truffels) komt echter zeer makkelijk in het brein als je rekening houdt met het treshold niveau. Nu zijn tryptofaan en psilocine nauw verwant aangezien tryptofaan de voorloper is van psilocine. Het zou kunnen zijn dat je zelfs geoxideerde psilocine in het brein omzet naar een bouwstof voor serotonine, wat dan weer positief kan zijn voor de gemoedstoestand op de lange duur. Dit zou dan de langdurige positieve effecten kunnen verklaren zonder dat microdoseren veel invloed heeft op de korte termijn.
