2 dagen geleden deed ik mijn eerste trip met Marcel, Ik ben blij en super dankbaar. Ik ben 45j en opgegroeid in een spirituele familie. De laatste 15 jaar ben ik intens met oa. Zenmeditatie aan de slag. Ik geef ook professioneel shiatsu massages. Laten we zeggen dat ik wel een beetje vertrouwd ben met "altered states of consciousness, outer body experiences,…" Maar dit... dit was compleet nieuw voor mij! De eerste 5 minuten voelde alsof ik in high speed en fast forward door de ervaring van een intense meditatieretraite van 6 dagen vloog. Zintuigelijke belevingen wordt intenser, hyperfocus, naar binnengekeerdheid. Ik had snel door dat dit het begin was van "a trip into the unknown" Eén van de eerste dingen die me opviel was het wegvallen van "angst." Angst was onmiddellijk doorprikt als een mentaal construct gecreëerd door mijn EGO. Er was vertrouwen, nieuwsgierigheid en euforie. Ik staar naar een kunstwerk, ik kan het op 100 manieren interpreteren, het wordt 3D. Kleuren zijn intens, fluo, muziek wordt een 3D symfonie, golvend. Alles beweegt, ademt. Ik lach me een kriek. (blijkbaar 6 uur aan een stuk, aldus Marcel)
Marcel geeft me de keuze om dieper te gaan door me een 2de tas aan te bieden. Volledig vrijblijvend uiteraard. Ik kies met plezier om dieper te gaan. De intensiteit neemt toe. Tijd is allang een concept dat niet te vatten is. Alles is “nu” en een dansende pracht van kleuren, vormen. Er is geen binnen en buitenkant meer aan mezelf. Er is gewoon “ademen” mijn handen worden transparant, 4K resolutie zicht. De groeven van mijn huid zijn stromende rivieren, de haartjes op mijn hand dansen en zijn omgeven door een zichtbaar energieveld, een transparante gloed, gevuld met kleuren. Mijn handen zijn semi-opaak en ik zie mijn beenderen door mijn hand. Ik zie het proces van veroudering en verjonging. Het lijkt een dood en wedergeboorte, opnieuw en opnieuw. Zonder enige angst. Gewoon een ontzag voor de dans van de manifestatie. Sommige stukken was ik volledig weg. Geen enkele notie meer van het hebben van een lichaam. Gewoon stralende pracht langs alle kanten. Soms wordt ik me weer iets bewuster en neem ik van de gelegenheid gebruik om mij de vraag te stelllen: “Wie of wat is er zich bewust van dit hele festival van indrukken? En dan is er weer gewoon “nu” in al zijn glorie. Alex Grey zijn kunstwerken worden ineens begrijpelijk. Het plafond lijkt te openen. Niets lijkt zinnig, niets is logisch. Er is niets te begrijpen. Gewoon genieten van de onbegrijpelijke schoonheid van de dans, de symfonie, de kosmische grap. En lachen maar.
Ik ben heel blij dat ik de moed heb gehad om dit te doen. Ik keek hier al een aantal tientallen jaren naar uit om dit te proberen. En ik ben super dankbaar niet enkel voor de ervaring maar ook voor de schitterende begeleiding van Marcel. Zowel voor de trip, als tijdens de trip als na de trip. Alles wordt met zorg gedaan zodat je dit op maat en in veilige omstandigheden kan doen. Ik heb ook het gevoel dat ik heel veel te danken heb aan mijn jarenlange meditatietraining. Ik ben getraind in het volledig aanvaarden van het moment zoals het zich aandient, zonder enige voorkeur voor wat aangenaam of onaangenaam is. Dat is een handig skill om te hebben als je zoiets doet. Ik ben van mening dat dit iets is wat je met zorg moet doen. Niet zomaar als entertaining. (alhoewel dat best kan met de lagere levels, me dunkt) Ik denk dat het tijd is dat de gemeenschap van mediteerders zich wat meer openstelt voor de gemeenschap van mensen die psychedelica gebruiken. We kunnen van mekaar leren. Ik ben in ieder geval niet klaar met mijn ontdekking, dit smaakt naar meer.
Dankjewel Marcel, dankjewel psilocybine, dankjewel Zen, dankjewel vrouw en kinderen, dankjewel universum.
