Na eerst een rustig gesprek met Marcel begon mijn mdma sessie. Na ongeveer 3 kwartier waren er licht hallucinerende beelden met mijn ogen gesloten, dat hield kort aan.
Toen werd ik misselijk en nadat dat weg was kwam er een enorme vermoeidheid over me heen. Dat ging over in rusten waar ik aan toe kon en durfde geven.
Niet de gevoelens van geluk, euforie of behoefte aan praten waar mdma ook bekend om staat maar meer in een soort staat met weinig gedachten en als die er al waren (onbewust) dan had ik er geen ‘last’ van. Voor iemand die altijd ‘aan’ staat was dat heel waardevol.
Al was ik me daar pas na de sessie van bewust.
Dat mdma deze uitwerking op me had (een upper die andersom werkte) was een soort bevestiging dat dingen bij mij anders binnenkomen en ik er dus ook anders mee omga. Dat gaf gek genoeg een beetje rust maar ook vragen voor mezelf. Ik voelde me heel veilig tijdens de sessie en niet alleen door de werking van het middel maar zeker ook door de rustige sfeer en vooral de geruststellende, zorgzame en deskundige aanwezigheid van Marcel.
Over de dingen praten lukte me (nog) niet maar misschien was ik daar ook nog niet klaar voor.
Ik vindt het lastig om te duiden wat de sessie precies heeft gedaan. Het zijn subtiele dingen. Heel waardevol was wat het me op die dag heeft gegeven. Ik heb sindsdien wat beter geslapen voor mijn doen en minder heftige angsten gehad. Hopelijk blijft dat zo (lang mogelijk). Ook probeer ik mezelf minder druk op te leggen om zo meer energie over te houden om met de dingen om te gaan.
Ik denk nu graag terug aan de rust die ik voelde en het gevoel van vertrouwen en geruststelling van Marcel en Janneke.
Dankjewel! Ook voor de mooie berichten en deskundige adviezen!
