Ik heb een tweetal weken geleden een eerste triptherapie gedaan op dosis 3. In het begin had ik wat schrik met dat ik dacht dat het hetzelfde zou zijn als mijn dromen of dat ik te veel in het negatieve zou blijven hangen, maar onderandere dankzij de uitleg en begeleiding van Marcel viel het heel goed mee.
Tijdens de trip heb ik mijn eigen geboorte en begrafenis meegemaakt, wat wel indrukwekkend en ontroerend was. Na de geboorte werd ik verzorgd door slangen en vrouwen. Veel van dit alles komt denk ik vanwege mijn issues rond bestaansrecht. Naarmate de trip vorderde merkte ik wel dat het gevoel van bestaansrecht gesterkt was en ik meer in staat was om positieve dingen over mijzelf te zeggen.
Een ander stuk van de trip had te maken met mijn verleden en het loslaten ervan. Hierbij was ik sterk in discussie met mijzelf of mijn verleden nu eerder een kooi was die mijzelf allerlei beperkingen oplegde of eerder een soort van bodem/bemesting waar ik uit ben kunnen groeien. Uiteindelijk begonnen de twee zich wat te verstrengelen door een kooi die zich openplooide en daar groeide een bloem uit. Dit patroon herhaalde zich nog effe nadien. Uiteindelijk ben ik tot het besef gekomen dat mijn verleden mij als persoon ergens wel sterker gemaakt heeft, maar dat ik het niet nodig heb om aan zitten te vastklampen. Ergens heb ik die kooi zelf opgebouwd en mijzelf beperkt door veel verkeerde aandacht en energie er in te steken en het te bekijken als een groot stuk van mijn identiteit door het veel te bespreken met iedereen. Onderandere als een manier om aandacht te kunnen vragen en zo te bestaan. Ik merk dat ik nu meer in het heden leef doordat in het heden ook meer gebruik in mijn verhalen ipv het verleden. Mijn dromen gaan ook niet echt meer over het verleden tegenwoordig.
Tijdens de trip heb ik ook stukken van mijzelf kunnen observeren vanuit de derde persoon. Hierdoor voelde ik de kracht van mijn negatieve gedachten en wat het met mij en anderen deed en dit was heel intens. Ik had meer door hoeveel ik mijzelf aan het vergiftigen en brainwashen was. Ik merkte ook hoeveel ik zat te oordelen op mijzelf en hoe absurd mijn gedachten kunnen zijn. Zo zat ik op een bepaald moment mij af te vragen of ik de trip wel goed aan het doen was, wat uiteindelijk complete bullshit is.
Tegelijk ben ik er ook wel achtergekomen dat ik beter ben in het reguleren van deze gevoelens en gedachten dan dat ik dacht. Ik had een pauwveer gekregen van Marcel en tijdens de trip zag ik die als een bloem. Bij negatieve gedachten ging deze verwelken en als het nog negatiever werd schoot deze in brand en ging ze helemaal opbranden. Toen ik overschakelde op positieve gedachten werd ze groter en ging ze openbloeien en kreeg ze alle kleuren van de regenboog. Ik ben er zelf hard van verschoten hoe vlot dit omschakelen ging en probeer dit in het dagelijkse leven ook meer te gebruiken nu.
Wat ik merk van effecten erna is dat ik meer in een toestand van mindfulness zit. Ik heb minder gedachten dan anders en de gedachten die er zijn blijven ook minder lang. Hierdoor lukt het ook beter om meer in het moment te zijn en dingen bewuster en fijner te gaan beleven. Na de trip voelde echt alles anders aan: sokken aantrekken, douchen, wandelen, op bed liggen, eten... Wat nu ook heel goed lukt is om 1 ding tegelijk te doen. Daarvoor was ik meestal alles aan het combineren met PC en smartphone en liefst met een boel tabs open en niet echt bewust met iets bezig.
Marcel was bij dit alles een goeie begeleider met een goeie balans van zich op de achtergrond houden, vragen stellen zonder te sturen en extra inzichten verschaffen op de juiste momenten. Ik zou zeker willen zien om nog een therapeutisch trip te maken om nog wat meer in de diepte te gaan.