Het was vooral een grote ervaring, die trip...
Eerst was er een gesprek over mijn doelen, en over wat ik kon verwachten.
Het duurde even voordat de thee begon te werken.
Het was raar in het begin. Wanneer ik mijn ogen dicht deed, zag ik bewegende patronen. Maar met mijn ogen open was alles gewoon. Dat was geruststellend, een soort aan Verwijderde link Goed voor mijn innerlijke controlefreak.
Daarna was het minder visueel, maar eerder erg grote gevoelens. Er waren geen grenzen meer tussen mijn lichaam en de rest van de wereld, en dat was raar, maar wel ok.
Ik kreeg ook een soort liefdevolle, zorgzame boodschappen, en dat was het mooiste van alles: helemaal doordrongen worden van het gevoel dat ik goed ben zoals ik ben, en helemaal niet hoef te vechten tegen wat ik als mijn beperkingen of negatieve eigenschappen zie. Ik ben helemaal goed zoals ik ben, dat gevoel.
De muziek was enorm krachtig, en nam me helemaal mee. Ik heb veel gehuild, maar eerder van ontroering dan van verdriet. Ik ben op geen enkel moment angstig geweest, ook omdat ik altijd nog wist wat er gebeurde en gewone gedachten kon formuleren (omdat ik geen extreem hoge dosis gekregen heb).
Ik heb ook heel veel gelachen, omdat ik een gevoel van puur geluk had en 'alles is helemaal goed'.Ik vond veel van mijn gedachten ook bijzonder grappig (maar dat heb ik anders ook 😄).
Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb, en trots dat ik de controle heb durven loslaten. Ik heb het gevoel dat ik precies de ervaring gekregen heb die ik wou en nodig had.
Nu, tien dagen later, heb ik nog dezelfde problemen als voor mijn trip, maar het is veel makkelijker voor me om liefdevol en mild met mezelf om te gaan, en om gezonde keuzes te maken. En dat maakt een groot verschil!
Nathalie