Op 18 september had ik mijn eerste Psilocibine (Hippieflip) sessie met Sascha. Ik kende Sascha al van mijn sessie met MDMA en omdat het zo'n indrukwekkende ervaring was, waarbij ik alle vertrouwen had in Sascha, kon ik deze stap maken. Ik had van te voren aangegeven dat ik het best spannend vond en graag de combinatie Psilocibine en MDMA de zogenaamde Hippieflip zou willen. Dit was geen probleem. Toen Sascha er was, kreeg ik snel al MDMA, omdat de werking even zou duren en de Psilocibine ook nog zijn inwerking heeft. De thee die Sascha had gemaakt, was verrassend lekker, aangezien truffels niet echt lekker smaken (althans dat vind ik ;-)). Voor dat de trip echt in zou zetten, ging ik nog snel naar de wc, omdat ik het vervelend vind dat ik tijdens zo'n trip naar de wc moet. Toen ik beneden kwam, viel het mij op dat er een roze mist hing, die normaal niet in mijn keuken hangt. Dit was al een aanwijzing dat de trip aan het komen was. Omdat ik roze speelgoed van vroeger op de tafel had gezet en ik een roze deken op mij had liggen, zei Sascha dat daar waarschijnlijk die roze gloed daar vandaan kwam.
Tijdens het kletsen met Sascha viel mij ineens een visual op. Heel duidelijk. Het was een soort tijger. Hij keek heel wijs naar mij, als een soort Vincent van Gogh schilderij. Hij had een soort hoofddoek op die je ook ziet bij de Farao's uit Egypte. Ik was zo verrast dat ik dit zag. Sascha heeft nog een video opname gemaakt van mij op dat moment en je ziet duidelijk mijn verwonderlijke blik, alsof ik een klein kindje ben die voor het eerst in de Efteling is. Deze oude wijze gedaante veranderde in een soort Funky koe. ook de hele kamer was veranderd. Niets leek meer wat het was. Mijn kat zag eruit als een opgeblazen bal en de handen van Sascha zweefde ergens in de lucht. Ook het gezicht van Sascha zag er grappig uit als een soort tekenfilmfiguur. Sascha vroeg op gegeven moment of ik wilde proberen in mijzelf te keren, want dat was eigenlijk de bedoeling. Serieus toen ik het oogmasker opdeed, leek het wel of er al een soort wereld op mij aan het wachten was. Ik werd als het ware een soort van afgeschoten en zag de mooiste patronen, kleuren waarvan ik niet eens wist dat deze bestonden.
Helaas begon ook mijn geheugen mij in de steek te laten, want het laatste waarvan ik een beetje bewust was, dat ik door een soort universum vloog, met muziek ver weg. Maar dit is niet meer een duidelijke herinnering voor mij. Sascha klonk steeds verder weg en ik kan mij nog herinneren dat ik tegen Sascha zei dat ik mij niet kon herinneren dat ik deze sessie geboekt had. Het terug komen naar de werkelijkheid was even heel lastig voor mij. Ik weet niet of dat komt omdat mijn ego weer probeerde terug te komen. Desondanks was ik zo blij dat Sascha mij hierbij zo goed door heen hielp (op dit moment zag Sascha er oogverblindend uit). Dit is zo belangrijk in zo'n proces. Toen ik weer helemaal terug was en mijn zoon thuis kwam (hij leek op dat moment op een Disney figuur) was ik zo trots dat ik dit even gedaan had.
Ik kwam er achter dat ik best gevoelig ben voor Psylocibine. Het was namelijk de bedoeling dat ik eerst zou pootje baden in een trip in plaats van naar de bodem van de zee te gaan duiken. Aan de andere kant heb ik dit dus wel even gedaan. Het had nog wel even de tijd nodig om dit te verwerken, want het was het meest heftigste wat ik ooit in mijn leven had mee gemaakt. Nou begrijp ik waarom mensen zeggen dat het vaak naast de geboorte van een kind staat of het verliezen van een ouder, als je kijkt naar de intensiteit.
Op 22 oktober heb ik nog een MDMA sessie gehad met Sascha. Dit was tussendoor gepland, vanwege dingen die in mijn leven spelen. Ik kwam er tijdens deze sessie achter dat ik mijn eerste sessie met MDMA niet zo goed benut had (al vond ik dat op dat moment van wel) omdat ik mij toch niet voor de volle honderd procent durfde over te geven. Dat lukte mij dus nou wel. Ik heb aan veel dingen kunnen werken en ben weer tot veel inzichten gekomen, ook op spiritueel gebied. Als of er een wereld voor mij open ging en ook de Psilocibine sessie daar aan gekoppeld was. Ik vertelde Sascha dat het voelde als thuiskomen. Alsof al mijn geluksmomentjes van mijn leven verzameld waren in een pot en die dan om de 2 seconden over mij uitgestrooid werden. Vond ook heel erg dat mijn sessie tot een einde kwam en wilde eigenlijk niet dat Sascha naar huis ging 😉
Nog steeds krijg ik inzichten en ben veel op spirituele vlak bezig. Ik kan zo genieten van de muziek die Sascha afspeelde en het lijkt dan of ik weer een beetje terug ga naar dat moment. Ben zo blij dat dit in mijn leven is gekomen en ik hoop (weet wel zeker) dat dit wereldwijd veel mensen kan helpen. Mijn dank is ook heel groot naar het team van Triptherapie